Stalking to coraz częściej występujące zjawisko polegające na podejmowaniu przez tzw. stalkera szeregu czynności stanowiących dla jego ofiary działania uciążliwe i uprzykrzające jej życie.

Jeszcze do niedawna nie istniała jednoznaczna regulacja prawna, która penalizowałaby tego typu zachowania. Obecnie, w związku z wprowadzeniem art. 190a kk, organy ścigania otrzymały oręż do walki ze sprawcami tzw. uporczywego nękania.
 

Kiedy dochodzi do uporczywego nękania?

W świetle art. 190a § 1 kk, koniecznym elementem do uznania nękania za przestępstwo jest działanie sprawcy w sposób uporczywy, wskutek czego u pokrzywdzonego musi wystąpić uzasadnione poczucie zagrożenia lub poczucie istotnego naruszenia jego prywatności.

Nękanie uporczywe wyraża się w nieustępliwości stalkera, tj. trwaniu w swego rodzaju uporze, mimo próśb i upomnień pokrzywdzonego lub innych osób o zaprzestanie podejmowanych przez stalkera działań. W związku z tym nie można mówić o uporczywości w przypadku jednorazowych działań sprawcy. Stalking musi mieć charakter długotrwały.

Ponadto pokrzywdzony musi poczuć się zagrożony. To oznacza, że zachowanie stalkera rzeczywiście musi rodzić u ofiary przypuszczenie, że sprawca może posunąć się w swych działaniach jeszcze dalej i wyrządzić pokrzywdzonemu krzywdę.

Co istotne ustawodawca nie wymaga, aby zachowanie stalkera niosło ze sobą element agresji. Bez znaczenia jest również motywacja sprawcy, a zatem czy jego działanie jest spowodowane żywionym do pokrzywdzonego uczuciem miłości, nienawiści, chęcią dokuczenia mu, złośliwością czy chęcią zemsty. Ponadto dla bytu tego przestępstwa nie ma znaczenia, czy stalker ma zamiar spełnić swoje ewentualne groźby.
 

Formy stalkingu

Do stalkingu może dojść zarówno podczas kontaktu bezpośredniego, jak i przy wykorzystaniu środków do porozumiewania się na odległość, w tym środków komunikacji elektronicznej. Stalking objawia się najczęściej poprzez nachodzenie, nagabywanie, nękanie telefoniczne (również SMS-owe) lub internetowe (tzw. cyberstalking), np. poprzez wysyłanie wiadomości poprzez komunikatory internetowe lub rozpowszechnianie nieprawdziwych i przykrych wiadomości w Internecie za pośrednictwem for internetowych lub mediów społecznościowych.

Obok uporczywego nękania, ustawodawca przewidział również kryminalizację zjawiska stalkingu w formie podszywania się, tj. fałszywego podawania się za inną osobę z wykorzystaniem jej wizerunku lub innych danych osobowych w celu wyrządzenia jej szkody majątkowej lub osobistej (tzw. kradzież cudzej tożsamości).

W ramach tego przestępstwa często dochodzi do złośliwego rozpowszechniania wiadomości spreparowanych przez sprawcę na pochodzące od osoby nękanej, np. ofert matrymonialnych. Ponadto częstym zjawiskiem jest tworzenie fałszywych profili na portalach społecznościowych, zamieszczanie zdjęć osoby nękanej, jak również notoryczne zamawianie w imieniu osoby nękanej towarów i usług na jej koszt.
 

Co grozi za stalking?

Przestępstwo uporczywego nękania, jak i podszywania się pod inną osobę są czynami zabronionymi zagrożonymi karą pozbawienia wolności do lat 3, których ściganie następuje w trybie publicznoskargowym, ale na wniosek pokrzywdzonego. W przypadku, gdy na skutek działań stalkera pokrzywdzony targnie się na własne życie, zagrożenie karą wzrasta i wynosi od 1 roku do 10 lat pozbawienia wolności. Ściganie tego przestępstwa odbywa się w trybie publicznoskargowym z urzędu.

Popularne wyszukania: